Kompedium lekkoatletyczne

    biegi:
        sprinterskie: 60 m, 100 m, 200 m i 400 m,
        średnie: 600 m, 800 m, 1000 m, 1500 m, 1 mila, 2000 m,
        długie: 3000 m, 3000 m z przeszkodami, 5000 m i 10 000 m.
        przez płotki: 60 m, 100 m, 110 m, 400 m,
        uliczne: maraton (42 195 metrów), półmaraton i ultramaratony
        sztafetowe: 4 × 100 m, 4 × 400 m
    chód : 10 km, 20 km i 50 km,
    rzuty:
        pchnięcie kulą,
        rzut oszczepem,
        rzut młotem,
        rzut dyskiem,
    skoki:
        skok wzwyż,
        skok w dal,
        trójskok,
        skok o tyczce,
    wieloboje:
        czwórbój lekkoatletyczny,
        pięciobój lekkoatletyczny,
        siedmiobój lekkoatletyczny,
        dziesięciobój lekkoatletyczny.

Podstawowe konkurencje lekkoatletyczne: biegi, skoki, rzuty i chód mają swój początek w zachowaniach pradawnych ludzi. Były one w naturalny sposób uprawiane i trenowane przez człowieka, który musiał biegać, skakać przez przeszkody terenowe oraz rzucać oszczepem czy kamieniem. Z biegiem lat, dla rozrywki, człowiek zaczął stosować różne formy rywalizacji i wtedy obok sportów walki pojawiły się konkurencje lekkoatletyczne.

Starożytni Grecy podczas swoich igrzysk wprowadzili konkurencje rzutu dyskiem i biegi na krótkim dystansie, nieco później skok w dal z miejsca. Bieg maratoński jest konkurencją olimpijską od czasów pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich, wprowadzono ją dla upamiętnienia wyczynu Filippidesa, który po zwycięstwie Greków nad Persami w bitwie pod Maratonem pobiegł do Aten zanieść tę nowinę.